Hai uns días atopei unha artista norteamericana, Ruth Hiller, que por distintas razóns tiña que traer ó meu blog. (Si, a primeira razón é que ten un fermoso nome, hahaha).
Non é que a súa obra sexa extraordinaria ou especialmente complexa mais ten unha estética que me fixo sentir morriñenta e lembrar a miña infancia. As cores case fluorescentes e as texturas tan "xugosas" destas pezas evocáronme as tardes de cativa pintando coas ceras "Plastidecor", xogando coas barriñas de plastilina, e ata os xeados e gominolas que tan poucas veces desfrutábamos...
A miña homónima utiliza a encáustica para facer esta serie e a maioría da súa obra. A encáustica é unha técnica na que se mistura cera con outros elementos como o augarrás e os pigmentos. É así como obtén estas obras tan sinxelas pero tamén tan potentes con esas pequenas sorpresas tridimensionais que semellan caramelos ou as imaxes que nos descobre o microscopio e que non son visibles doutro xeito.
Agardo que vos guste tanto coma a mín...
E, que haberá dentro das boliñas? Porque parecen gominolas de verdade...
ResponderEliminarParece moi interesante é un novo tipo de arte
Eliminar