sábado, 30 de abril de 2011
COLLAGES 3
Polo de agora imos deixar o tema dos collages e para despedirnos amósovos os traballos de David, Lorena, Luciano e Ángela, que fixeron en 1º da ESO. Cada un co seu estilo, gústanme moito.
miércoles, 27 de abril de 2011
martes, 26 de abril de 2011
COLLAGES
Un dos meus traballos favoritos para facer na aula cos rapaces é o collage. É unha técnica que deixa xogar ós alumnos coa creatividade, exercitando a súa imaxinación e tamén traballar os materiais dun xeito rápido e limpo. As variacións instantáneas que permite a tixeira deixanlles improvisar con resultados estéticos e á par moi divertidos. ¿Gústanvos os collages que fixeron Uxía, Dolores, Rebeca e Andrea en 1º da ESO?
sábado, 23 de abril de 2011
ARTE EN LA NATURALEZA: LAS CRASAS
Hoy voy a cambiar radicalmente de tema y os voy a enseñar algo que a mí me apasiona y que colecciono desde hace tiempo: las crasas. Las crasas son plantas y por ello no parece que pinten nada en un blog de Plástica, sin embargo, son de ese tipo de cosas que hay en la naturaleza que parecen salidas de las manos de un escultor, parecen obras de arte natural. No soy muy fan de las plantas (salvo en el plato), ni de las flores en general, quizás por mis innumerables alergias a todo tipo de pólenes, pero esta es la excepción. Su estética minimalista, geométrica, repetitiva, concéntrica, con formas de gominola vegetal carnosas o marcianas y colores extraños, me alucinan. Hasta los nombres son geniales, por ejemplo: Crassula ovata Hobbit o Crassula ovata Gollum. Las plantas crasas son aquellas que engrosan sus tejidos acumulando liquido y de esta forma mejoran sus posibilidades de subsistencia de ahí esas formas caprichosas tan distintas al resto de variedades. ¿Os gustan?
miércoles, 20 de abril de 2011
STUDIO SCHNEEMANN
martes, 19 de abril de 2011
EL ABOMINABLE MONSTRUO DE LAS SANDALIAS
lunes, 18 de abril de 2011
PINTANDO POR... FRANZ MARK
sábado, 16 de abril de 2011
LA CASA DE LA SEMANA - ARTADI ARQUITECTS
miércoles, 13 de abril de 2011
JAIME HAYÓN
De adolescente se sumergió en la cultura del skate y del graffiti (algo que tienen en común la mayoría de los artistas que me interesan). Y desde entonces ha protagonizado una de las carreras más fulgurantes que se hayan visto en la historia reciente del diseño. Se fraguó como diseñador en la Fabrica, el vivero de creatividad que Benetton regenta cerca de la ciudad italiana de Treviso donde muy joven se puso a las órdenes de Oliviero Toscani, que pronto lo convirtió en el responsable de su departamento de diseño. En 2004 Hayon decidió iniciar su carrera personal, se instaló en Barcelona y se puso a trabajar en diversos proyectos al tiempo que mostraba su obra más personal en galerías de arte. Su exposición Mediterranean Digital Baroque en la David Gill Gallery de Londres, junto con la colección de baño que diseñó para ArtQuitect, marcaron el inicio de su meteórica proyección internacional, que se consolidó con la colección Showtime que produce Bd y sus posteriores colaboraciones con empresas como Metalarte, Camper, Lladró, Bisazza, Swarovsky y Moooi. Actualmente Hayón vive y trabaja en Londres.
Hayón es un híbrido, un artista trabajando en el arte del diseño. Hace incursiones en el diseño industrial, pero de un modo muy artesano, y en el interiorismo con un uso frecuente de un estilo neo-barroco y a veces surrealista. Sus atmósferas siempre son limpias pero no minimalistas.
Vale la pena visitar su sitio, es un catálogo completo con enlaces a artículos sobre cada uno de los proyectos y varios incluyen bocetos.
Lo que me pirra de Hayón es lo impecable de sus diseños y la atención a los detalles. También como reinventa marcas clásicas como Lladró que pasan de ser objetos kitsch muy prescindibles a vanguardiastas piezas de colección. Lo que menos me gusta es el elevadísimo precio de sus objetos y lo difícil que es encontrarlos en el mercado. Pero es que sus productos son casi obras de arte, nada que ver con las butacas de Ikea.
Enjoy!